Kronika Dagniru

Królestwo samo w sobie jest dojść młodym regionem. Powstało zaledwie 173 lata temu, czyli w 1333roku, przez króla imieniem Assjask. Był on antropomorficzną jaszczurką, przez co całe królestwo do dzisiaj nosi nazwę Gadziego Królestwa. Jego prawdziwa nazwa miała się jednak Suil. Było to miejsce otwarte dla wszystkich, którzy chcieli dobra bliźniego. Władca Suil miał tylko jednego syna i ani jednej córki. Jego żona nieszczęśliwie umarła zaraz po porodzie swojego syna, który został nazwany Arashi. Niestety nie był z niego zbytnio dumny.  Król nie miał czasu na zajmowanie się synem, przez pomaganie biednym obywatelom. Przez to wszystko następca tronu, nienawidził poddanych i postanowił się na nich zemścić, za to że zabrali mu ojca. Władca Assjask zmarł ze starości w wieku 136 lat.  Do końca swojego życia dbał aby jego poddanym dobrze się wiodło. Jednak w roku 1469 dobra passa tego królestwa się zakończyła. Syn zmarłego już Władcy zmienił nazwę królestwa ze Suil na Dagnir i zaprowadził nowe porządki. Od tego czasu poddanym żyło się znacznie gorzej. Jedni postanowili opuścić jego ziemie, jednak niektórzy byli przytwierdzeni do niego na stałe. Albo przez długi, które trzeba było spłacać Władcy, albo przez wysokie stanowiska. W szóstym roku panowania nowego Władcy, czyli kiedy ten miał 31 lat, wybuchł bunt u poddanych. Ludność królestwa Dagnir nie wytrzymała tego jak panuje Arashi przez co wybuchła wojna domowa. Wiele niewinnych osób zginęło z łap Królewskiego Wojska. Wiele członków armii buntowało się przeciwko temu, jednak nic to nie dawało, zostawali wtedy po prostu straceni. Król Dagniru był zaślepiony zemstą na poddanych i nie patrzał, że to wszystko go tylko pogrąża. Jedną z wielu straconych rodzin, była rodzina Ketsueki z rodu Shirobu. A dokładniej Elfka Corian i jej mąż Rosmargial, który dał się zabić na polu bitwy. Ich córka Iseul kochała ten kraj i za wszelką cenę chciała go uratować. W tym celu w wieku 15 lat uciekła do Valahii, aby poprosić tamtejszego króla Vlada III Palownika Dracule z rodu Dragomir o pomoc. Tak więc po 4 latach od wybuchu wojny udało się zażegnać okrucieństwom Króla Arashiego, a na tron królestwa weszła Królowa Iseult Ketsueki z rodu Shirobu. Co prawda poddani na początku chcieli Vlada III Palownika, jednak kiedy ten odmówił od razu została wybrana wężowa elfka. Od tamtego czasu dziewczyna stara się odbudować królestwo i nie popełnić błędów żadnego z jej poprzedników.